Lesgeven aan Millenials
1. De huidige onderwijsindustrie leidt studenten vooral op tot bekwame tentamenmakers. Daarna wordt het leeuwendeel van de geleerde stof snel vergeten. Iedere docent kent de pran- gende studentenvraag: moeten we dit kennen? Menselijk is het zeker, maar het is een droevig onderwijsdoel.
2. Millenniumstudenten trekken hoor- colleges niet meer qua aandachtsboog. Dit is de hyperlink-generatie. Vraag wat zíj willen weten, waar zíj mee bezig zijn. Haak daarop in. Lessen voorbereiden oude stijl is voorbij: het lesmateriaal zit voor je.
3. 20ste-eeuwse colleges afdraaien is zie- lig. Hoe goed de docent ook is, vrijwel niemand luistert. De sociale media zijn slechts één klik weg.
4. Creëer een web van bedrijven die met relevante praktijkuitdagingen komen. Daarin bijten studenten zich wél
vast. Noem die bedrijven ‘educatieve partners’.
5. Investeer niet in het maken van studie- boeken. Dat medium ligt op sterven. Ontsluit liever slim de kennis die voorhanden is op internet.
6. Docenten moeten een veelheid van kleine feedbackmomenten en voort- gangsgesprekken invoeren. Die ver- vangen de tentamens — zie punt 1.
7. Verlaat de collegezaal. Geef voedings- lessen op een biologische boerderij. Nodig vluchtelingen uit om samen brood te komen bakken op hun eigen culturele wijze. Laat het onderwijs deel uitmaken van de stad. Ikzelf gaf dit jaar college in twee theaters, een winkel en een café. De Fontys Academy for Creative Industries laat haar studenten werken en studeren op de Amsterdam Dance Event Academy.
De hyperlink-generatie verdraagt geen ivoren torens. Aansluiten bij hun be- levingswereld is een cliché, maar ook noodzaak om als onderwijsinstelling te overleven. Ik vind geregeld dat studenten niet moeten zeuren en gewoon aan de slag moeten. Maar onderwijsvernieuwer Slaats heeft gelijk als hij stelt dat alleen waar een nieuwe generatie geïnteresseerd is educatie plaatsvindt. Anders: niets.